کد مطلب:231725
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:211
دعبل بن علی خزاعی شاعر
10- ابوعمرو كشی گوید: دعبل بن علی خدمت حضرت رضا علیه السلام رسید در هنگامی كه آن جناب در خراسان بود، پس از اینكه در مجلس حضرت وارد شد عرض كرد: من قصیده ای درباره ی شما سروده ام و با خود عهد كرده ام كه او را نخست در محضر شما بخوانم.
امام رضا علیه السلام فرمود: قصیده خود را بخوانید. وی ابتداء این دو بیت را قرائت كرد:
الم ترأنی من ثلاثین حجة
أروح و أغدوا دائم الحسرات
أری فیئهم فی غیرهم متقسما
و ایدیهم من فیئهم قصرات
[ صفحه 785]
راوی گوید: پس از اینكه دعبل شعر خود را خواند حضرت رضا علیه السلام از مجلس برخواست و به اندرون رفت، و یك كیسه خز كه در آن ششصد دینار بود به یكی از كنیزكان خود داد و فرمود: این كیسه را به دعبل بدهید، و بگوئید این خرج سفر شما است و ما را معذور بدارید.
وقتی كه كنیز كیسه را به دعبل داد گفت: به خداوند سوگند من این قصیده را به خاطر پول نگفته ام، و برای پول گرفتن هم به اینجا نیامده ام، و لیكن از حضرت رضا بخواهید یكی از جامه های خود را به من بدهد.
كنیز برگشت و گفت: مولایم می فرمایند این پیراهن مرا بگیر و دینارها را هم بردار كه روزی به دردت خواهد خورد.
مؤلف گوید:
داستان دعبل مفصل است و ما تفصیل آن را در اول كتاب ضمن حالات حضرت رضا علیه السلام ذكر كردیم، به آنجا مراجعه شود.